pokołować

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) — I teraz też — ciągnął Sawielij. — Nie na darmo tak pocztą kołuje. Pluń mi w oczy, jeśli poczta nie ciebie szuka. O, bies zna swoje rzemiosło, dobry z niego czeladnik! Pokręci, pokołuje i tutaj doprowadzi...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Czechow, Antoni 1956-1962. Dzieła. T. 1-11, [tłum. różni], Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.