polisyndetyzm

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Zjawisko nadmiaru wskaźników zespolenia to polisyndetyczne uwydatnienie tego samego stosunku syntaktycznego, co razi zbyteczną pedanterią, a nawet powoduje rozwlekłość, np. ale jednak, niemniej jednak, więc przeto, tedy więc itp. Trafiają się i nie udane wiązania polisyndetyczne, jak np. często w mowie potocznej spotykane dlatego ho, powstałe z kontaminacji: dlatego że i bo. Polisyndetyzm jest niepożądany i z tego powodu, że wyrazy o funkcji czysto gramatycznej zajmują nieproporcjonalnie dużo miejsca w zdaniu, jest bowiem dysproporcja długości wskaźnika zespolenia i jego znaczeniowej użyteczności. Wśród szczegółów polisyndetyzmu należałoby mieć na oku i to, czy nie powtarza się ten sam spójnik, np...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Klemensiewicz, Zenon 1961. W kręgu języka literackiego i artystycznego, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.