politykowanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) obrażały o to, że jedna przed drugą poszła w taniec. Bardzo szczęśliwie obrany, istotnie przedmiot niewyczerpany do komedyi i to bardzo wysokiej, nadew^szystko szcero-polski, jest typ trzeci, Statysta, polityk rezonujący w swoim dworku o losach świata, zagłębiony we wszystkich gazetach, wyciągający najdziwniejsze wnioski z doniesień nic nie znaczących, i rozcinający bez wahania najzawilsze węzły gordyjskie polityki. Figura pełna prawdy, typ tej namiętności politykowania, która u nas przetrwała nawet życie polityczne, a która dowodzi jak ona jest w naszej krwi i naturze. Pomysł ten szczęśliwie wykonany, mógłby dać znakomitą i na wskróś polską komedyę. Na nieszczęście, Krasicki wykonał go źle. Gdyby był przestał na jednym typie i swego bohatera zrobił tylko politykiem, byłby mógł stworzyć postać zupełnie udaną...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1903. Historya literatury polskiej. T. 1-3, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.