ponaglająco

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) w głowie, mocno wciągając dym. Rozległ się za nami chrzęst kroków na żwirze, „nie tam, nie tam” — krzyknął ktoś, obejrzeliśmy się, był to człowiek z wąsikiem, ten sam który nas zabrał w tę podróż. Dopiero teraz się przywitał, zapalił papierosa, skręcił w ciasną ścieżkę między zarośniętymi grobami, ponaglająco kiwał ręką. Szliśmy za nim przeskakując spróchniałe krzyże, rozwalone ławeczki, aż zatrzymał nas gruby wyszczerbiony mur z żółtej cegły. Ten z wąsikiem zdjął czarną marynarkę, przerzucił ; na drugą stronę, podciągnął spodnie i wlazł na mur ostrożnie, żeby się nie uwalać suchym wapnem...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Brycht, Andrzej 1971. Marzenia, Łódź : Wyd. Łódzkie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przysłówek

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.