ponik

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) w. 295—7: dobiegiem ponika... „Te wiersze przywodzą na myśl piękny opis źródła w Przemianach Owidjusza, III, 407—11. Fons erat... quem milla volucris... turbabat, nec lapsus ab arbore ramus... circa erat silva... sole'lacum passura tepescere millo“ (Ai.). — Ponik, strumyk...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Trembecki, Stanisław 1925. Sofiówka i wybór poezyj, Kraków : Krakowska Spółka Wydawnicza
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.