poodnajdywać się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) ludzkich oczu. A przecież żyli i chcieli żyć — i spali, i jedli, i kłócili się, i śmieli, jakby poza nimi nie było gruzów i mogił, i tej straszliwej burzy, która rozrzuciła wszystkich po świecie tak, jakby już nigdy nie mieli się poodnajdywać i nigdy nie mieć domu, o którym można by powiedzieć: to jest mój dom. Ale równocześnie ludzie, poznani zaledwie wczoraj, od razu stawali się jakby dawnymi znajomymi, a każde miejsce, gdzie można by przysiąść choćby na chwilę, stawało się domem. Narodził się już...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wasilewska, Wanda 1956. Pisma zebrane. T. 4. Rzeki płoną, Warszawa : Wyd. MON
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.