porozciągać się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) słychać było całkiem. Kordys wychodził z namiotu po kilkakroć, aby ulżyć duszy widokiem nadchodzącej zmiany. Za każdym razem powracał miło ucieszony, ni to zdziwiony widokiem, który się rozgrywał na niebie. Płachta chmur uniosła się mianowicie ku górze, zbielała i porozciągała się po niebie — a rychło popękała nawet w strzępiaste łachmany. Ruch panował w atmosferze ogromny. Wicher górny i niesłyszny otwierał okna w niebie, przesuwał zasłony mgieł, pędził obłokami — łyskał raz lampką księżyca, raz ścianami lodowca. Chwilami szmaty chmur rozdzierały...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Goetel, Ferdynand 1930. Serce Lodów. Powieść, wyd. trzecie, Warszawa : Gebethner i Wolff
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo