poręczanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) A był mizerny, gdyż prowadził wspólną kuchnię z takimi, którzy mieli mniejsze od niego dochody. To jest w porządku: lepiej, że trochę schudł w imię koleżeństwa, aniżeli gdyby zmarniał przez łajdactwo... Ale poręczanie za kogoś całym majątkiem, rzucanie innym pod nogi całej przyszłości to było nie w porządku...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Prus, Bolesław 1966. Kroniki. T. 16, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.