posiewać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) bo tam było... za ładnie dla bezdomnego wygnańca, to stąd się oddala na widok bezbrzeżnej nędzy. Rolnego Mazura razi nieuprawność tak rozległych gruntów: „Ziemia tu bujnem nie poszumią zbożem, — a grad ją młóci, wiatr piaskiem posiewa. — Jak zrozpaczone, karłowate drzewa — chylą się smutne nad Tybrowem łożem! — Kolumna piasku, wichrem w górę wzbita, — pędzi, gdzie trzoda chlewna zielsko spasa". Anegdotę o świniopasie, czytającym Tassa, i życzenie, by pastuch nad Wisłą lub Wartą czytał Pana Tadeusza, można pominąć...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sinko, Tadeusz 1923. Echa klasyczne w literaturze polskiej, Kraków : Nakł. Krakowskiej Spółki Wydawniczej
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.