pospolny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) „Ckliwy optymizm“ — w ten sposób scharakteryzował p. Struwe narodnictwo i miał głęboką rację. Jakżeż nie nazwać tego optymizmem, gdy całkowite panowanie kapitału na wsi jest ignorowane, przemilczane, przedstawiane jako przypadek? Kiedy proponuje się rozmaite kredyty, artele, orki pospolne, tak jak gdyby wszyscy ci „kułacy, kosztany, szynkarze, przedsiębiorcy, lichwiarze“ itd., jak gdyby ta cała „młoda burżuazja“ nie trzymała już „w rękach“ „każdej wsi“? Jakże nie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Reksza, A., Strzelecki, M. 1947. Wielka gra, wyd. 2, Warszawa : Gebethner i Wolff
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.