postać-żywioł

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Status tych dwóch postaci nie jest w powieści jednakowy, co widać choćby w sposobie zwracania się do nich (po imieniu do niego, per pani do niej). Bogumił jest w powieści ideałem osobowym. Jest to dziwny ideał. Nie mówi, lecz czyni. Niewiele się można od niego dowiedzieć, lecz wszędzie jest, wszędzie się krząta i o coś zabiega. Porównywano go do Czertwana z Dewajtis Rodziewiczówny, do postaci-żywiołu, lecz pod względem literackim jest to porównanie ubliżające. Przypomina on księdza Robaka, naturalnie nie z racji jego habitu. Obydwaj są ludźmi podobnie przemienionymi: odchodzą od swych poprzednich wcieleń i nowym życiem chcą się zrehabilitować. Oczywiście, przewiny młodego Bogumiła Niechcica nie są tak wielkie i jawne jak Jacka Soplicy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Drewnowski, Tadeusz 1981. Rzecz russowska. O pisarstwie Marii Dąbrowskiej, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.