poszczególność

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Obserwowania z pozycji nunc stans tego, co samo jest nunc fluens; stwierdzenia z tego miejsca obserwacyjnego, z pozycji zastygłej czasowości, że to, co poddane jest czasowości ruchomej, co w niej jest rozproszone, zarazem i zderza się ze sobą w ruchliwym czasowo sporze, sprzeczne jest ze sobą w poszczególnościach swoich, w mniejszej co prawda mierze niż wielka przeciwstawność między ruchem a bezruchem, ale sprzeczne jest na miarę swej ruchliwości; że to zderzanie się jest zarazem wydarzaniem się; a jeśli bohaterowi narracji coś się „przydarza” (etwas zustósst), jeśli mnie się coś „wydarza”: wówczas, cytując za C. G. Jungiem, powiada Mann: „Jest rzeczą o wie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wirpsza, Witold 1965. Gra znaczeń. Szkice literackie, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.