poużalanie się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Wstał i spojrzał w lustro. Nie. nie chciałby być inny — ani wewnętrznie. ani zewnętrznie. Jak sądził, stanowił nieomal doskonały model człowieka. a te drobne niedokładności w boskim dziele pozostawione zostały jedynie w celu poużalania się nad sobą w ciemny wieczór z głową złożoną na kobiecych kolanach. Na kolanach jego Kamili, która, nie widział...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Zimniak, Andrzej 1988. Opus na trzy pociski, Warszawa : Iskry
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.