powagnerowski

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) 23 VI1958, kompozytor fiń.; dyrygent opery w Sztokholmie (1907-32) i Helsinkach (1932-36); w twórczości był romantykiem, wypowiadającym się w licznych dziełach 0 osobistym wyrazie, zabarwionych fiń. kolorytem; na muzyce J. zaważył styl powagnerowski i J. Sibeliusa; liczne kantaty i chóry męskie, utwory orkiestrowe (poemat symfoniczny Korsholm 1894, Kołysanka i Preludium na małą orkiestrę), miniatury fortepianowe oraz ilustracje muz. dla teatru i filmu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
WEP PWN 1962-1970. Wielka encyklopedia powszechna PWN. T. 1-13, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.