połatać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Za chwilę byliśmy na ulicy. Kapitan spostrzegłszy kogoś ze znajomych, przyczepił się do niego, a ja już ciekawością zdjęty, już wzruszony powierzchownością tego biedaka, pośpieszyłem za nim. Z daleka mogłem przypatrzyć się jego wyźółkłej twarzy, oczom zapadłym, które bynajmniej nie wyrażały obłąkania, ale jakiś rodzaj dumy i natchnienia. Bluza wypłowiała i połatana, usta jakby gorączką głodu spalone, kazały się domyślać, że walczył z najostatniejszą nędzą. Serce mi się ścisnęło na widok niegdyś kollegi szkolnego... Postanowiłem nie spuszczać go z oka...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Siemieński, Lucyan 1881. Dzieła. T. 7, Warszawa : Nakł. i Druk. J. Ungra
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.