pożartowanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) :e sobie cenię, nieodparty mają dla mnie urok ego absurdalne, pieniące się mądrym śmiechem >powiastki. Dno miski — nie wiadomo dlaczego lie wznawiane — było jedną z mych najwdzięcznej zapamiętanych lektur powojennej prozy pol;kiej. Więc po co? Dla autodyscypliny? Dla preekstu do pożartowania? Z przyczyn posłannictwa nającego za cel uchronienie od zapomnienia czegoś, co zostało po polsku, choćby źle, napisane?...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Czeszko, Bohdan 1971. Marginałki. Felietony o książkach, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.