prabucki

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Pierwsza moja praca była właśnie przy młóceniu żyta. Gospodarz polecił mi odrzucać słomę. Nie miałem najmniejszej wprawy przy pracy w gospodarstwie, jeśli nie liczyć tego, czego „nau-^ czyłem” się w prabuckim lagrze. Wychowałem się bowiem w mieście. Nie byłem przyzwyczajony do systematycznej pracy fizycznej, nie umiałem rozłożyć sił. Przy tym nie byłem zbyt silny, zresztą miałem niecałe 16 lat. A tu gospodarz bez przerwy: „schnell” i „schnell”. Starałem się sprostać zadaniu i operować widłami szybko...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Bigorajska, Zofia, Pietruczuk-Kurkiewiczowa, Władysława (wyb. i oprac.) 1968. Gdy byliśmy literą „P”. Wspomnienia wy­wie­zio­nych na przymusowe roboty do III Rzeszy, Warszawa : LSW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.