prepozytura

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) cielnej. Gdy mu broniono jako plebejowi przyjęcia do kapituły krakowskiej, przeprowadził — nie oglądając się na środki, zapewne przez fałszywych świadków — wywód swego rzekomego szlachectwa (z herbem Sulima) przed sądem królewskim 14 IV 1502 i został kanonikiem krakowskim (święcenia kapłańskie otrzymał już we Włoszech). Kolejno osiągnął i inne kanonie: poznańską, włocławską i wrocławską, podobno i płocką, oraz prepozyturę kolegiaty M. Boskiej w Sandomierzu. Dzięki protekcji króla Aleksandra przeforsowany został w r. 1503 na biskupstwo płockie po Winc. Przerębskim. Miał wtedy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
PSB 1935-. Polski Słownik Biograficzny, Kraków : Polska Akademia Umiejętności
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.