presumptywny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) nie ma dowodu na coś przeciwnego” 191. Ułatwiało to Leibnizowi te znamienne i wymowne rozumowania: „Wszelako rzec można, że to dowodzenie (scil. istnienia boskiego) jest zgoła godne uwagi i by tak powiedzieć presumptywne, albowiem wszelki byt powinien być uznany za możliwy, póki nie dowiedzie się jego niemożliwości” 192 „wyznać trzeba, że nawet nie mając dowodu metafizycznego na możliwość bytu doskonałego, mamy wielką presumpcję po temu, a ta może dojść aż do pewności moralnej” 193. „Macie prawo dopuszczać...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Cichowicz, Stanisław 1970. Filozof i istnienie. U podstaw teodycei G. W. Leibniza, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.