przegranie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) — Aby córeczce przydać walorów, zasadza porucznika do partji szachów, a w nagrodę za wygraną obiecuje mu dłoń swej jedynaczki. Porucznik przyjmuje ten zakład, i choć nie jest Alechinem, czyni nadludzkie wysiłki, żeby przegrać — traci w kilku posunięciach osiem, czy dziewięć figur. Ale durna dziewczyna gra jeszcze gorzej niż on, i porucznik, mimo najszczerszej chęci przegrania, wygrywa partję, i w myśl umowy zmuszony jest zaślubić partnerkę... Śpisz?...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Pitigrilli 1931. Mężczyzna szuka miłości, przekł. Z. Melicka, wyd. drugie, Warszawa : Alfa
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.