przeigranie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Częściej, niż w dobie późniejszej,' używa się też przyimka dla z dopełniaczem, np. oćcowie niewinni dla złości a przeigrania synów imienia włosnego pozbywają, a to nie dla winy oćcowskiej (w. XV); w najstarszych przykładach dla stoi także po D, np. togo dla przed wołem, togodla ji we złe chustki ogarnęła (w. XIV), więc ji boga dla chował (w. XV)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Abdański, Adam 1982. Romans z miasteczkiem, Łódź : Wyd. Łódzkie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.