przekaz-konkret

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Co prawda, przekaz w takiej postaci, w jakiej uświadamia go sobie jego użytkownik albo w jakiej opisuje go badacz-semiotyk (a więc także językoznawca), to właśnie nie przekaz-konkret, ale przekaz-typ, składający się (poniekąd podobnie jak symbolika) nie ze znaków-konkretów, ale właśnie ze znaków-typów. Tak np. formułując jakiekolwiek twierdzenie językoznawcze o Mickiewiczowskim zdaniu Mądrze rzecz wyluszczali szczioacze doświadczeni, zawsze bierzemy pod uwagę tylko istotne cechy każdego ze znaków składających się na to zdanie oraz kolejność tych znaków, nigdy natomiast nie uwzględniamy np. barwy tuszu, jakim to zdanie zostało przez kogoś napisane, stopnia za...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Weinsberg, Adam 1983. Językoznawstwo ogólne, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.