przeskoczka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) W Paskwalinie opowiada swej pani jej niańka, Stella (str. 16), jak to matka jej, nie mogąc raz przed jej przyjściem na świat spać, prosiła męża, by jej coś przeczytał. Obudzony mąż wziął do ręki przypadkiem Homerową Ujadę i natrafił na scenę sądu Parysa. Matka zganiła rozstrzygnięcie Parysowe, bo Wenus, to „przeskoczka, która prócz swywolnemi bawiąc się sprawami, — ludzie mami opite swemi rozkoszami“. Jabłko należało się Minerwie, „bowiem ta mądrości — i wojennej pospołu boginią dzielności“. Próżno mąż broni Parysa napisem jabłka, które miało...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sinko, Tadeusz 1923. Echa klasyczne w literaturze polskiej, Kraków : Nakł. Krakowskiej Spółki Wydawniczej
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.