przewodniczenie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) niącą od zwątpienia i rozpaczy. Atoli gdy po roku 1863 zaczęto ostro krytykować przeszłość Polski, a ideę mesyaniczną poczytywać nie tylko za błędną, ale wprost za szkodliwą; kiedy potępiono usiłowania, mające na celu wyjarzmianie narodu; kiedy napiętnowano „liberum conspiro“ jako równoważnik dawniejszego bezrządnego „liberum veto"; kiedy wyśmiano myśl o przewodniczeniu innym narodom, a natomiast kazano bić się w piersi i żałować za grzechy polityczne stare i nowe; kiedy na miejsce zapału „Ody do młodości1' zalecono trzeźwość i liczenie się ścisłe ze stosunkami realnymi: wówczas temperamentom żywym i popędliwym zabrakło nagle powietrza dc szerszego oddechu, zabrakło gwiazd świetlanych ku którymby oczy zwracać się mogły, zabrakło podstawy, na którejby wolno im było wznosić gmach promiennej przyszłości. Dla takich usposo...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Chmielowski, Piotr 1901. Najnowsze prądy w poezyi naszej, Lwów : H. Altenberg ; Warszawa : E. Wende i Spka
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.