przyjaciel-powiernik

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Obraz ukochanej Konstancji pojawia się ciągle przed oczyma duszy Chopina. Tęskni za nią i drży o jej zdrowie. Lęk przejmuje go na myśl, że on mógłby być przyczyną jej niepokoju. Zaklina więc przyjaciela-powiernika: „uspokój, powiedz, że póki sil starczy ... że do śmierci... że po śmierci jeszcze mój popiół będzie się słał pod nogi. Ale to wszystko mało, co byś Ty mógł powie54 Pobyt iv Wiedniu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Jachimecki, Zdzisław 1957. Z pism. T. 2. Chopin. Rys życia i twórczości, Kraków : PWM
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.