przylepność

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) gonu, które wiózł z sobą. I w schronisku kłodzkim też częstował, kogo uważał za stosowne, a miał zwyczaj podchodzić do człowieka i zagadywać w ten sposób, jak gdyby ten jeden był jego wyłącznym przyjacielem i tylko tego jednego cenił nad wszystkich innych. Toteż w dwa lata później zrozumiałem, jaki on może być niebezpieczny, gdy z równą przylepnością zwraca się do szefa Urzędu Bezpieczeństwa, by kogoś oskarżyć. Z żoną swoją zawsze rozmawiał głosem przytłumionym, nigdy nie wiedzieliśmy, co mówią. Teraz patrzył na Heinzendorf i powiedział głośno: — Ależ to dziura zabita deskami!...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Worcell, Henryk 1960. Parafianie, Wrocław : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.