przytrafienie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) szego wojsk i posła wziąść gwałtem i z wzgardą prowadzić w niewolę przez cały przeciąg kraju wolnego narodu, aż do państw swojej monarchini. Dzieło swym przytrafieniem niezwyczajne i zdaje się być niepodobnym, lubo przecie było w istocie i gdyby bajka moja nie była powieścią prawdy, można by ją wziąść za samą przez się bajkę, osobliwie zrobiwszy sobie następujące uwagi: W stolicy wolnego narodu było do trzydziestu tysięcy obywatelów, z których każdemu powiedziawszy słowo zelżywe, każdy się gotów strzylać, bić i zabić o to, przecież gdy z pośrzodka ich zabrano senatorów, z ostatnią obelgą narodu nie było nikogo, żeby się jął do broni przeciw okrutnym swoim gwarantom, mogąc ich znieść szczupłe wojsko i mogąc odebrać swoich więźniów prowadzonych przez sto mil kraju pod strażą stu koni najnikczemniejszej jazdy, osobliwie, że tenże sam naród w krótkim czasie zrobił o to sprzymierzenie się, doświadczając oręża w boju o swoją krzywdę. Rozważanie zbytecznie ostrożne...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Napis - Napis (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.