pseudo-dyskusja

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Charakterystyczny dla ówczesnej atmosfery kulturalnej był ,,kompleks antyzachodni”, zrost narodowych uprzedzeń z polityczną podejrzliwością, poczucia niższości z samozadowoloną ignorancją. Walkę z tak zwanym kosmopolityzmem prowadzono w owych latach najrozmaitszymi środkami — od zwykłej represji po aranżowaną pseudo-dyskusję. Był to okres, kiedy cytat z Racine’a był podejrzany; kiedy nazwiska Prousta czy Gide’a, jeżeli pojawiały się w prasie, to jedynie w wianuszku soczystych epitetów; kiedy obowiązkiem piszących było ustawicznie przeciwstawiać muskularną krzepę naszej sztuki finezyjnym ,,grymasom Zachodu. W ten sposób na lep kulturalnego stalinizmu szło...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kultura - Kultura (Paryż)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.