pseudogeniusz

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wactw pseudogeniusza — Króla Słońca. Co on uczyni, gdzie się obróci? Ale przecież gdziekolwiek się obróci, cokolwiek zrobi, wszystko uważane jest za nieskazitelne, natchnione, niezwykłe. Król nawet nie nakazuje, po prostu mówi w przestrzeń, jego rozkazy nie wymagają adresata. „Francja, pan Molier przed wami na krześle. Ona jest kurczęciem i nie trwoży się"...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kawierin, Wieniamin 1969. Witaj, bracie! Pisać bardzo trudno..., przetłum. E. Bojanowski, Warszawa : KiW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.