pseudoliteracki

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Są to oczywiście tylko pewne ekscesy pseudoliterackie, niemniej wymagające jakiegoś określenia, jeśli znalazły się w bibliografii satyry. Dowodzą one bowiem zachwiania się zasadniczych kryteriów, już nie artystycznych, ale po prostu wydawniczych. Rozumienie satyry jako czegoś bardzo śmiesznego albo nieprzyzwoitego prowadzi do drukowania rzeczy, które opowiadają osoby stanowiące tzw. dusze towarzystwa. I to towarzystwa nie najlepszego...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
RLit - Rocznik Literacki (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.