pseudonegocjacje

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) do Alopeusa z 14/25 III 1791 opublikował R. H. Lord (Drugi rozbiór Polski, s. 458—459). Kiedy Alopeus poufnie zakomunikował Bischoffwerderowi treść propozycji petersburskich z 14/25 marca, Prusak odegrał przed nim podobno komedię żalu, iż nie nadeszły one 15, a choćby 10 dni wcześniej, stwierdzając, że obecnie nie da się już powstrzymać puszczonej w ruch machiny wojennej (Alopeus do Ostermanna 8 IV 1791, Dembiński, Źródła, s. 126—127). Te poufne pseudonegocjacje, w których Katarzyna II dopatrzyła się szansy rozbicia sojuszu prusko-angielskiego (ten aspekt zagadnienia został dziwnym trafem zupełnie przeoczony przez R. H. Lorda, Drugi rozbiór Polski, s. 132—133), okazały się w rzeczywistości pruską pułapką dyplomatyczną, w którą imperatorowa dała się łatwo wpędzić. Prowokacyjna rola rzekomych „pomysłów"...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Łojek, Jerzy 1986. Geneza i obalenie Konstytucji 3 Maja. Polityka zagraniczna Rzeczypospolitej 1787-1792, Lublin : Wyd. Lubelskie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikpluralia tantum

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.