pseudoobyczajowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) W rOGONI ZA WIERNYM OBRAZEM ŻYCIA Mieszczaństwo bowiem miało w końcu XIX wieku swoją powieść, swoje uniwersytety, swoich historyków, nie miało jednak własnego teatru. „Nasza sztuka sceniczna warta jest jarmarku44 — pisał Andre Antoine. Miał na myśli nie tylko panoszący się wówczas melodramat pseudoobyczajowy, ową przysłowiową piece bien faite (sztukę dobrze zrobioną), złożoną z sytuacji rozwijających się crescendo, z precyzją solidnie działającego mechanizmu, z tonacjami i smakami umiejętnie dozowanymi, z humorem, z „łezką44 umieszczoną tam właśnie, gdzie znaleźć się powinna, z punktem kulminacyjnym, przychodzącym niezawodnie w momencie spodziewanym, ze zręcznym rozwiązaniem, kończącym wszystkie akcje, które się toczą w chwili starannie wybranej i przygotowanej. Pisarstwo takie wymagało przede wszystkim te...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kałużyński, Zygmunt 1953. Podróż na Zachód. Szkice, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.