pseudouczeń

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) względności swej wcieliły się w dziełach pozbawionych talentu maruderów literackich, i dzieła te nie są też dziełami sztuki. Szkoły i recepty krańcowe powodują zawsze zjawienie się całej falangi pseudouczniów i pseudonastępców, którzy — jeśli mają jakiekolwiek w dziejach sztuki znaczenie, to chyba negacyjne: rozwijając do absurdu najczęściej wadliwe właśnie, zewnętrzne krańcowości doktryny, wywołują u wodzów i twórców jej potrzebę chłodniejszej rozwagi i wejrzenia w siebie i — co za tym idzie — częstokroć zwrot pożądany. Jeśli wszakże, zostawiwszy na...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Podraza-Kwiatkowska, Maria (oprac.) 1977. Programy i dyskusje literackie okresu Młodej Polski, wyd. drugie rozszerz., Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.