psiapara

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) BALLADA O TRZECIM POWSINODZE BESKIDZKIM, SADOWNIKU, O OKNIE W NIE SWÓJ SAD SPOGLĄDAJĄCYM Życzliwie, także o jabłkach, gruszach, Śliwach I DRZEWIE KRZYŻOWYM ROZKWITŁYM OWOCAMI — jabłka, słoneczne jabłka z raju się wywodzą — — jabłka, rumiane jabłka rajskie sny przywodzą — — grusze w podłuż się wężą jak wspomniany zapach — — w snach schodzą się do izby na kogucich łapach — — śliwki mglistym granatem od świata odcięte — — o jabłka, grusze, śliwy, o owoce święte — ino pocznie się czerwiec, ona zbożna pora, w której rude czerwczyki latają z wieczora — ino się dnie przydłużą ku świętemujanu, w które się północ wpiera w bok trzeźwemu ranu — ino się ku lipcowi miodne słońce wwoni, a łąka rozdzwoniona majem-wrześniem dzwoni, niepomna maja ani wrześniem zatroskana, taka czerwcowa cała, lipcem rozkochana — ino się owo staje przeddojrzenie w sadzie, któremu do korzeni krótki cień się kładzie —: już to tam ten sadownik zwęszą, gmyra, chodzi, nikiej psiapara jako abo zwyrtny złodziej —...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Zegadłowicz, Emil 1957. Wiersze wybrane, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
wykrzyknik

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.