psotliwy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) — Szmat czasu przeszło — uśmiechnęła się Marta. — Ja też pamiętam, jak paniczka po ogrodzie z warkoczykami biegałaś. Czarne warkoczyki, czerwone wstążeczki. A pan dziedzic, wieczny pokój, zawsze mówił: Moja Helenka strach, jaka psotliwa, za dziesięciu chłopców starczy. Szczęśliwe to byli czasy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Bohdanowiczowa, Zofia 1960. Gwiazdy i kamienie. Powieść, Londyn : Veritas
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.