psychologiczno-charakterowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Mówił w oczy* gdy trzeba było, i przykre prawdy. Ułatwiał mu to jego spokój, jego takt, jego znana wszystkim bezinteresowność i życzliwa postawa wobec wszystkich, a zwłaszcza naukowy ton, jaki każdej rozmowie nadawał. Krytyka personalna stawała się w jego ujęciu zagadnieniem psychologiczno-charakterowym, które należało zbadać możliwie wszechstronnie, nie pomijając ani elementów negatywnych, ani pozytywnych...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Borowy, Wacław 1952. Studia i rozprawy. T. 1-2, Wrocław : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.