pustkowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Ojciec Zasława je nosił. A mógł być — Świętopełk... Naistnie nie odbył się tu taki napad, jaki może się wszędzie zdarzyć. Tuteczni wieśniacy liczyli, że zgraja sięgała dwu dziesiątek chąsiebników. Ani w Pomorzu — z wyjątkiem może pustkowej kasztelanii raciąskiej — ani w Ziemi Chełmińskiej tylu zbójów w jednej kupie nie mogłoby bezkarnie naigrawać się z władzy. Trzech, czterech, nawet pięciu przemykałoby się jej między palcami, i to leno do czasu, taka zaś gromada wprędce wpadłaby w jej nadstawioną garść...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Leśmian, Bolesław 1974. Poezje wybrane, Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.