puszyścieć

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) mój chwilami wolałby bezlistnieć“ ib.; por. także ten sam wyraz z przedrostkiem: „Czemu tak patrzysz w okrętowe drzewo, gdzie przepych lasów od dawna zbezlistniał“ ib.), puszyścieć („Nikt nas nie widział, chyba te ćmy, co puszyścieją w przelocie“ ib.), wygodnieć („Fotel trawiąc ciszę aksamitną, ociężale wygodniał i płowiał“ ib.), nieobecnieć, cieniścieć i inne. Co do niektórych przytoczonych tu wyrazów można mieć wątpliwość, czy (choć nie notują ich słowniki) nie istniały w języku już przedtem. Nie możemy nawet twierdzić z pewnością, że sami nie użyliśmy doraźnie takich choćby czasowników, jak posłusznieć czy puszyścieć...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kurkowska, Halina, Skorupka, Stanisław 1966. Stylistyka polska. Zarys, wyd. 3, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.