pułkownikowski

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) czytać straszną ugodę ze Szwedami. Poczem szmer, jakby pierwsze tchnienie burzy, poczem błagania Stankiewicza i szlachty: mości książę, nie czyn tego, zmiłuj się nad nami, poczem okrzyki: zdrajca! i ciskanie z trzaskiem do nóg księcia pułkownikowskich buław...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wojciechowski, Konstanty 1925. Henryk Sienkiewicz (Henryk Sienkiewicz. Protoplasta Zagłoby. Żywioł subjektywny w trylogji Sienkiewicza. Wojsko pol­skie u Sienkiewicza), Lwów ; Warszawa : Książnica-Atlas
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.