półbożek

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) 1, 150) o Astrei, która ostatnia z bóstw opuściła grzeszną ziemię, i o groźbie Jowisza (1, 191), który postanowił wytępić ród ludzki, zostawiając w jego miejsce półbożków, jak: „Nymphae — Faunique Satyrique et monticolae Silvani“; wreszcie (1, 89 i n.) o złotym wieku Saturnowym. Znaną lubieżność Satyrów tłumaczy Twardowski w ten sposób (str. 106). że Amor ich ranił swemi strza...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sinko, Tadeusz 1923. Echa klasyczne w literaturze polskiej, Kraków : Nakł. Krakowskiej Spółki Wydawniczej
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.