półkrok

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Kiedy młodzi dochodzili do schodów białego dworu rozmawiając wesoło, wybiegła ku nim na ganek siostra panów Wereszczaków, jasnowłosa, o ruchach tak lekkich, jakby opędzała się od powiewającego na wietrze welonu; była w skromnej sukience, długiej, która jednak uwydatniała kształt jej nóg, gdy w półkroku zatrzymała się, widocznie przypomniawszy sobie, że nie wypada jej zbiec na spotkanie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Jastrun, Mieczysław 1952. Mickiewicz, wyd. 5, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.