rajca-porucznik

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Obszar miasta został podzielony na dwie części. Za każdą z nich miał odpowiadać jeden z dwóch rajców, tytułowanych porucznikami, a wyznaczanych przez burmistrza i radę natychmiast po wyborach. Do pomocy otrzymywali porucznicy po dwóch „wiertelników”, „mężów godnych i sprawnych”, ustanowionych na czele ćwierci miasta. Razem z owymi wiertelnikami winien był rajca-porucznik w razie pożaru w jego części biec do ognia, „a ludziom rozkazować, aby bronili”. Równocześnie drugi porucznik ze swoimi dwoma wiertelnikami oraz dodanymi do pomocy pachołkami miejskimi miał czuwać, „iżby ludzie ci, którzy wynoszą, byli bezpieczni i ich majętności od złodziejstwa były zachowane. A im...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sieciechowiczowa, Lucyna 1974. Życie codzienne w renesansowym Poznaniu 1518-1619, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.