rantuch

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) proskura — S. sr. I 595 (i ros.); prysiudy — Be. X 178; przymrocze — Be. X 348, Kr. D. IV p. III 166; przymrok — Kr. D. O. 177/2 — (oba wyrazy zapożyczone z ukr. prym,erki); ptaszka — Be. XIV 40; rańtuch (rantuch) — Ks. M. 730, Ag. I 22 — i in. (ukr. rantuch 'okrycie głowy u kobiet’ Hrincz:); rohatyna — Zm. I 198; rozhowor — Ba. IV 79: uszy królewskie weseli taki rozhowor; rzezuń; serdunio — Zł. Cz. I 210: „serduniu”; sielanin — F. I 429: dla nas sielan wszystko ciekawe; solka...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Boleski, Andrzej 1956. Słownictwo Juliusza Słowackiego (1825-1849), Łódź : ŁTN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.