rarytet

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Mowa ta zawiera typowe elementy barokowych przemówień okolicznościowych: obfitość wyrazów obcych, głównie pochodzących z łaciny (wolentarz, afekt, ordynans, impreza, inklinacyja, akomodować, intencyja, peregrynacyja, deliberować, rarytet, rezolwować, ornament, paragon) nazwy mitologiczne: Jazon, Kolchida, Hippomenes, Atalanta; hiperboliczne i skumulowane epitety (np. bezdenne głębiny niezbrodzonego oceanu), metaforykę przesadnie ozdobną, niekiedy opartą na elementach nie dość zharmonizowanych (np. „ma jednak swój cel, do którego uprzejmym serca swego zmierza okiem“)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kurkowska, Halina, Skorupka, Stanisław 1966. Stylistyka polska. Zarys, wyd. 3, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.