realno-przedmiotowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Odmawiając jus magisterii dialektyce, przyznawano je sacris legibus, albo jak chcą niektórzy scripturae sacrae scientiae — a więc wiedzy pochodnej z Pisma św. opartej nie na słowach, a na zawartych w nich realnych treściach. Już Otloh z St. Emmeran podjął tak ważne dla chrześcijańskiej dogmatyki zagadnienie beocjańskiej definicji osoby, wskazując na jej realno-przedmiotowe, a nie tylko logiczno-słowne odniesienia do rzeczowego bycia jednostkowo substancjalnego. Stąd pojęcie ,,osoba" i ,,substancja" nie są jedynie umownymi nazwami, lecz przedmiotowymi realnościami. Między nazwą czegoś, co istnieje na zewnątrz a jego real...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Legowicz, Jan (red.) 1979. Historia filozofii średniowiecznej, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.