recenzja-studium

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Warszawa 1900, s. 180). Tarnowski natomiast, omawiając w piątym tomie Historii literatury polskiej (Kraków 1900, s. 303) końcowe oktawy Pieśni V Beniowskiego, nie nazywa ich „niewytłomaczonym nietaktem”, a w recenzji-studium o dziele Hoesicka Życie Juliusza Słowackiego (Kraków 1897, 3 tomy) pisze bez ogródek: „Końcowy ustęp piątej pieśni jest oburzający zuchwałością; nikt i nigdy nie miał prawa tak do Mickiewicza mówić” („Przegląd Polski” 1897, sierpień). Być może w Skotopaskach mylna reminiscencja...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Nowaczyński, Adolf 1974. Małpie zwierciadło. Wybór pism satyrycznych. T. 1-2, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.