rekonesansowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) własnej osoby. Martwiło go tylko, że podczas całej drogi do Lublina i w samym mieście nie mógł się w żaden sposób skomunikować z kimś godnym zaufania. Spojrzał z ukosa na tępą twarz wachmistrza siedzącego u jego boku. Z początku usiłował uciąć z nim rozmówkę rekonesansową, ale zrezygnował, zorientowawszy się, że strażnik wie nie więcej od niego...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Przemski, Leon 1949. Henryk Kamieński, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.