relacyjno-środowiskowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) i tworzącej miejsce, gdzie może odpocząć wędrowiec. Gdy kończy się istnienie jednostkowe drzewa, przestają istnieć zarówno jego cechy jednostkowo-swoiste, nieodłączne, jak jego cechy relacyjno-środowiskowe. Inaczej jest ze śmiercią żywego organizmu obdarzonego świadomością, a więc człowieka; w tym wypadku cechy relacyjno-środowiskowe — to znaczy to, co człowiek realizował w pracy, formułował w myślach przekazywanych innym ludziom, budził w ich myślach, to, co czynił dla innych — te cechy nie kończą się z jego życiem, te cechy trwają, a niekiedy nawet w miarę upływania czasu nabierają coraz większej wyrazistości, Uwielokrotniają się we wciąż nowych reperkusjach. Czyjąś indywidualność wi...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Doroszewski, Witold 1982. Język. Myślenie. Działanie. Rozważania językoznawcy, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.