rodzajowo-ludowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Szczególną siłę wykazały w ciągu XIX w. dwa z wymienionych kierunków: malarstwo historyczne i rodzajowo-ludowe, tj. poświęcone wsi polskiej. Kierunek pierwszy, powiązany różnymi nićmi z epoką romantyzmu, był sycony (na zasadzie prawa kompensacji) faktem niewoli politycznej, a jeśli tematem obrazów historycznych stawały się wojny kresowe oraz pełne „fantazji” sceny rodzajowe, malowane na tle stepów i czarnoziemnych szlaków Ukrainy, to podłożem tego zjawiska były żywe tradycje feudalnych stosunków kresowych oraz osobliwy, sarmacki styl życia, ukształtowany ostatecznie w wyniku dokonanych na ziemiach kresowych wielkich skupień gruntowych, z których organizacją i obroną łączył się długo idealizowany mit rycerskich wypraw...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Dobrowolski, Tadeusz 1959. Sztuka Krakowa, wyd. 2, rozszerz. i popraw., Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.