romanza

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) To, co się powiedziało o charakterze cudzoziemskim ballad i ich sztucznem przesadzeniu na grunt naszej poezyi, stosuje się do romanzy; tylko że ta, mniej określona, mniej opowiadająca, często tak dowolnie wybiera sobie przedmioty i ton, że nieraz ma się ochotę spytad, dla czego ta romanza nie nazywa się balladą, albo innym razem, czem ta romanza różni się od elegii, albo od piosnki, albo od jakiejkolwiek bliżej nie oznaczonej formy wiersza. Kurhanek Maryli uchodzi za najbardziej udatną romanzę Mickiewicza; on sam musiał przywiązywad do niego wartośd, skoro go wspomina w „Dziadach”. „Kurhanek” ten jest bardzo ładny,...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1904. Historya literatury polskiej. T. 4-5, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.